عملیات رمضان چهارده سی (1430)

·         ماه رمضانی که  می‌آد (رمضان سال1430) کارش از همه ماه رمضان ها سخت تره؛

·         پاک کردن ما از آلودگی ها کمکم سخت‌تر و پیچیده‌تر می‌شود . اما امسال اوضاع‌مان حتی مطابق نرخ رشد آلودگی هم پیش نرفته.

·         ناگهان یک جهش سینوسی در کشف و فرو رفتن در گناهان جدیدی داشته ایم و رکورد های جدیدی زده‌ایم واقعا" کار نفسگیریه که رمضان امسال جوابمون نکنه.

·         همین یک قلم رو حساب کن که پدر و مادرهای ما نهایت جرمشون این بود که سر کوچه با همسایه پشت سر کسی که نبود غیبت کنند و در حد خودشان کارهای نکرده رو به اون نسبت بدن! کجا عقلشون میرسید این حرف ها رو send to all کنن؟ کاری به جناح سیاسیمون ندارم، هر دو طرف یا هر چند طرف در چند ماهی که گذشت از این کارها کردند.

·         خوب بود اگر برای پر کردن نامه اعمالمون کاری به حافظه‌ی موبایل و کامپیوترمون نداشتن!

·         فکرشو بکنین ماه‌های رمضان سالای گذشته با هم نشستی داشته باشن.... حتما" آهی میکشن و میگن دروغ هم دروغ‌های قدیم یک استغفرا... پاکشان می‌کرد ولی این جدیدی‌ها...!

·         بعد دلشان برای ماه رمضانی که دارد می‌آید می‌سوزد که چطوری باید این همه مومن سرگردان را مثل روز اول کند؟

·         بعد، ماه رمضان آخری جوابشان را می‌دهد که نگران نباشید که خدا به خاطر اینها معامله را قدری آسان‌تر می‌گیرد و نرخ شوینده‌ها را تا حد حراج می‌آورد پایین.

·         بعد، احتمالا" ماه رمضان‌های قبلی به ماه رمضان جدید می‌گن این وسایل عجیب چیه که با خودت می‌بری؟ و او جواب می‌دهد که این شبهه شور است و این هم شایعه ساب!

·         و رمضان آخری با خیلی وسایل دیگر مثل جاروهای مکنده توجیه و برس‌هایی که از گوشه های ذهن شک را می‌شوین راه می‌افتد!

·         آخ چقدر شک هست که باید بشوید...

·         ماه رمضانی که می‌آید سخت و عزیز است، هیچ وقت به اندازه الان به آمدنش نیاز نداشتیم، ما مهمانان شوک زده ای هستیم که با نگاهی خالی و منفعل ، گوشه ای ایستاده اند و حتی به دست هایشان هم اعتماد ندارند که بخواهند چیزی از سفره بردارند . امسال ما مهمان های فلجی هستیم که باید لقمه را بگذارند توی دهانمان تا شاید حافظه ی طعم های قدیمی به مان برگردد.

·         آیه به آیه کتاب را خدا را باید دوباره در درون ما نازل کنند. انگار شوک و هیجان حافظه ی معنوی همه مان را پاک کرده و اسم ها و کلمه ها رو از یاد بردیم . ما از تصادف سخت و عجیب و از یک کمای طولانی به حیات برگشته‌ایم و قدر هر دستی که دوباره طعم حیات را به ما بچشاند می‌دانیم. خدا کند رمضانی که امسال می‌آید همه اینها را حوصله کند!

نوشته نفیسه مرشدزاده

 نوشته شده توسط دکتر حامد حاجی حیدری در شنبه 88/5/31 و ساعت 7:32 عصر | نظرات دیگران()